palec w kontakcie

Marta · Dołączył: 30 Maj 2006 Posty: 143 Przeczytał: 0 tematów

Ja przemyśliwam, czy nie uciec dziś z pracy pod pozorem czegośtam, żeby jednak ten mecz obejrzec.
Bądźmy w kontakcie.
From corpo with love-
-Marta

LadyStereo

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski oraz artists-in-residence laboratory zapraszają:

Pia Lindman, Memories, Monuments, and Affects (Wspomnienia, pomniki i afekty)

Spotkanie z Artystką, wykład i prezentacja jej dotychczasowych prac

czwartek, 29 czerwca, godz. 18.00 w Kino.LAB w CSW

Pia Lindman urodziła się w Finlandii, lecz mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Od maja gości w na Zamku Ujazdowskim w ramach stypendium programu „Artists in Residence” Centrum Sztuki Współczesnej. 29ego czerwca o godzinie 18:00 odbędzie się spotkanie z Artystką, która zaprezentuje i opowie o swoich wybranych pracach, dotykających kwestii publicznych reprezentacji i ucieleśnień pamięci zbiorowej. Filmy wideo Pii Lindman, przedstawiające monumentalną architekturę, kontemplują siłę ludzkich afektów jako katalizatorów ruchów masowych oraz przemoc, wiążącą się z taką architekturą. Jej performance dotykają podobnych tematów poprzez osobiste i ucieleśnione doświadczenia.

Podczas swojego pobytu w Warszawie, Pia Lindman dokończy cykl wideo portretujący miasta w okresach przemian, spowodowanych, zwykle brutalnymi, usunięciami w sferze polityki i architektury: World Trade Center w Nowym Jorku, mur między Wschodem i Zachodem w Berlinie i niemal zupełne wymazanie Warszawy pod koniec II Wojny Światowej. Pia Lindman zaprezentuje prace, które doprowadziły do powstania tego cyklu, a także wybrane fragmenty już ukończonych części trylogii.

Prace Lindman wpisują się w tradycję minimalistycznego performance’u i sztuki zorientowanej na społeczność. Proponują nowe perspektywy w łączeniu działań artystycznych, społecznych i naukowych. Lindman zdobyła międzynarodowy rozgłos swoim interaktywnym performance’m i instalacją Public Sauna. Pomysł na projekt został opracowany w ramach pracy dyplomowej w Massachusetts Institute of Technology, a następnie zaprezentowany w P.S.1 Contemporary Art Center w 2000 roku. Lindman bada, jak nasze ciała stają się miejscem interakcji pomiędzy tym, co prywatne a tym, co publiczne.

--------------------------------------------------------------------------------

Pia Lindman urodziła się w Espoo (Finlandia), otrzymała tytuł Master of Fine Arts (1996) w Akademii Sztuk Pięknych w Finlandii i tytuł Master of Science in Visual Studies (1999), jako stypendystka Fulbrighta w Massachusetts Institute of Technology, w ramach Visual Art Program. W latach 2004-2005 była wykładowcą w ramach tego samego programu. W latach 2005-06 była członkiem Center for Advanced Visual Studies w MIT, w 2006-07 roku będzie pracować w ramach programu artist-in-residence w Computer Science and Artificial Intelligence Lab w MIT. W 2007-08 będzie na pobycie twórczym w Kuenstlerhaus Bethanien w Berlinie. Swoje prace i performance przedstawiała między innymi w: Museum of Modern Art, P.S.1 Contemporary Art Center, The Sculpture Center, Artists Space (PERFORMA 05), Vera List Center for Art and Politics i Luxe Gallery w Nowym Jorku; i poza Stanami Zjednoczonymi w Galeria de Arte Mexicano, Mexico City; Keio University, Tokyo; Beaconsfield, Londyn; Kiasma and the Kunsthalle, Helsinki; Gallerii QQ, Kraków; i w Jutempus, Wilno. Jej następna indywidualna wystawa odbędzie się we wrześniu w Storefront for Art and Architecture w Nowym Jorku.

Jej cykl wideo Thisplace znajduje się w kolekcji MoMA, Nowy Jork a Establishing Shots w Queens Museum of Art. Lindman wykładała na Columbia University, Yale, NYU, RISD, i w Institut Française d'Architecture w Paryżu, otrzymała także liczne nagrody, między innymi od Arts Council of Finland, FRAME (Finnish Fund for Art Exchange) oraz od Council for the Arts w MIT. Esej jej autorstwa poświęcony jej sztuce The New York Times 09/02-09/03 został opublikowany w Art in the Age of Terrorism: Gestures in the Space of the Unspeakable w redakcji Grahama Coulter-Smitha i Maurice’a Owena (2005).

Kurator: Marianna Dobkowska

bycz

a ide a co mi tam... Smile

LadyStereo

Zamawiasz smsowy reminder? Laughing

bycz

yes please...tylko tak z 3 godz wczesnije....mam kompletna amnezje... Smile

))))))))

LadyStereo

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski zaprasza

w poniedziałek 17 lipca o godz. 12.00

na konferencję prasową

poświęconą otwarciom wystaw

CZĘŚCI DZIEWIĄTEJ I DZIESIĄTEJ

sezonu polskiej sztuki współczesnej

W SAMYM CENTRUM UWAGI

Kurator: Jarosław Suchan

Projekt pod honorowym patronatem Prezydenta RP

CZĘŚĆ 9

Joanna Rajkowska, ZOSTAW TO, instalacje przestrzenne, wideo
Kurator: Magda Pustoła

Współpraca architektoniczna: Maciej Walczyna

Otwarcie wystawy 17.07, godz. 18.00. Wystawa czynna do 27.08

Galeria Wejście, Galeria Okna, Galeria Miejsce i inne przestrzenie Zamku Ujazdowskiego

CZĘŚĆ 10

Paulina Ołowska, RAINBOW BRITE, filmy, malarstwo
Wilhelm Sasnal, USA, filmy
Kurator: Łukasz Ronduda

Otwarcie wystaw 17.07, godz. 18.00. Wystawa czynna do 27.08

Galeria 1 i 2

W konferencji udział wezmą:

artyści Joanna Rajkowska, Paulina Ołowska i Wilhelm Sasnal,

kuratorzy wystaw Magda Pustoła i Łukasz Ronduda

oraz dyrektorzy CSW Zamek Ujazdowski Wojciech Krukowski i Jarosław Suchan

Konferencja odbędzie się w Sali Kino / Audytorium

w samym centrum uwagi to wielomiesięczny projekt poświęcony polskiej sztuce współczesnej, trwający od listopada 2005 do lipca 2006. Dziesięć kolejnych części projektu składa się z blisko trzydziestu wystaw indywidualnych, pokazów, projekcji filmowych i akcji publicznych. Uczestniczą w nim artyści, którzy w debiutowali po 1989, obecnie zaś należą do najbardziej aktywnych i kreatywnych postaci polskiej sztuki.

Wystawa Zostaw to Joanny Rajkowskiej, prezentowana w ramach odsłony dziewiątej projektu w samym centrum uwagi, odnosi się do pamięci, obciążającej przestrzeń fizyczną, symboliczną i społeczną oraz do pragnienia znalezienia sobie w tej przestrzeni swego miejsca. Ciężka, traumatyczna przeszłość, cechująca zwłaszcza relacje polsko-żydowskie, którą naznaczone jest wiele miejsc w Polsce, utrudnia życie teraźniejszością. Dla młodych z Izraela Polska jawi się wręcz jako wielki cmentarz. Rajkowska nie stawia pamięci kolejnego pomnika, chodzi jej raczej o świadomą zgodę na to nieuniknione obciążenie, jakim jest życie w pamięci o przeszłości, o nauczenie się oddychania nią swobodnie jak powietrzem. Wystawa ma charakter nietradycyjny i nielinearny. Rozproszenie jej poszczególnych elementów oddaje sieciowy, krzaczasty mechanizm pamięci. Seria działań wpisanych w przestrzeń CSW ogniskuje się wokół projektu instalacji Dotleniacz na Pl. Grzybowskim w Warszawie, który zostanie zrealizowany w przyszłym roku. Będzie to staw o powierzchni 150 m kw., głęboki na metr, produkujący bogatsze w tlen powietrze, świeże jak po burzy. Pozytywna energia stawu odmieni charakter pl. Grzybowskiego, miejsca zapomnianego, nasyconego niechęcią, pozbawionego wyrazistej tożsamości mimo tego, że w jego przestrzeni przenikają się liczne narracje - ulica Próżna, Teatr Żydowski, kościół i Księgarnia Patriotyczna Antyk sprzedająca wydawnictwa antysemickie, siedziba Deutsche Banku i innych nowoczesnych biurowców, sklepiki z kranami i linami, powojenne bloki.

W finałowej dziesiątej odsłonie projektu w samym centrum uwagi biorą udział Paulina Ołowska i Wilhelm Sasnal, którzy należą do „nowej fali” polskich artystów, traktujących sztukę jako intensyfikację wyobraźni. Tego typu postawa artystyczna warunkuje głęboki flirt tych artystów z całym fantazmatycznym zapleczem sztuki, z jej paradygmatycznymi mediami i jej postulowaną autonomią. Przy czym, jakości te wykorzystywane są przez nich bardzo świadomie, taktycznie – mniej lub bardziej instrumentalnie. Artyści ci dokonują współcześnie specyficznej rewitalizacji pojęcia wyobraźni, bardzo obecnego w polu polskiej sztuki konceptualnej w latach 60. (sztuka niemożliwa) i 70. (np. Natalia LL i jej strategia sztuki jako sztucznej rzeczywistości czy też Marek Konieczny i jego strategia Think Crazy). Z jednej strony dążą oni do przywrócenia wyobraźni zwykłej egzystencji, z drugiej – analizują różne aspekty wyobrażeniowego wymiaru sztuki. Sztuka tych artystów sytuuje się na postulowanej przez Vincenta Crapanzano granicy / przejściu pomiędzy „tu i teraz natarczywej rzeczywistości a czasoprzestrzenią wyrażającej i spełniającej życzenia (w całej swej podstępnej bezpośredniości) wyobraźni”. Wyobraźnia / sztuka pozwala według Jeana Starobinskiego snuć, projektować opowieści, które nie muszą być zgodne z „oczywistym układem wszechświata”; pozwala nam nie tylko „ewokować obrazy, które dublują świat naszych percepcji, ale przede wszystkim jest to dystansacyjna moc, dzięki której przedstawiamy sobie odległe obiekty oraz moc, dzięki której możemy zdystansować się od obecnej rzeczywistości”.

LadyStereo

Sławomir Magala

OMNIA AURA MECUM PORTO.

BŁĄD BENJAMINA CZYLI ODNAWIALNOŚĆ AURY

wykład z cyklu „Współczesna filozofia sztuki”

czwartek 13 lipca, godz. 18.00, Sala Kino/Audytorium

Kurator: Paweł Polit

Walter Benjamin mylił się. Aura odrasta. Adorno nie przewidział nobilitacji jazzu, a Benjaminowi wymknęła się kulturowa logika autokreacji i jej najdonioślejszy skutek – masowe odtwarzanie i podgrzewanie aury ku pokrzepieniu masowo zindywidualizowanych serc. Utalentowani oficerowie Napoleona nosili buławy w plecaku. Dzisiaj artyści noszą w plecakach konkurencyjne przepisy na aurę. Wiedzą już, że na ruinach muzeum, w sieciach galerii i w cieniu pierzastych obłoków teorii, sztuka opanowała nowe przestrzenie: renesansowe kazamaty w Zamościu, hale stoczni w Gdańsku, wąwozy Cytadeli w Poznaniu, przejścia dla pieszych we Wrocławiu…

Sławomir Magala wykłada zarządzanie międzykulturowe w Rotterdam School of Management Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie. Zajmuje się teorią i filozofią kultury (Między giełdą a śmietnikiem. Eseje simmlowskie, Gdańsk, 1999), estetyką fotografii (Szkoła widzenia, Wrocław, 2002 przekład O fotografii Susan Sontag, 1986) oraz zarządzaniem międzykulturowym (Cross Cultural Competence, Londyn, 2005). Obecnie pracuje nad książką The Management of Meaning in Organizations.

jagoda · Dołączył: 01 Cze 2006 Posty: 62 Przeczytał: 0 tematów

yee wreszcie troche sztuki i wyklady których nie rozumiem. trza iść Very Happy

Rocamedour · Dołączył: 31 Maj 2006 Posty: 140 Przeczytał: 0 tematów

Celem wyrobienia normy i przypodobania się koleżance zamieszczam tą jakże krótką wiadomość. Dziękuję!

LadyStereo

Swietnie Mateo - kolejny krok to namawianie ludzi, żeby potowarzyszyli Ci na wykładzie Very Happy

Rocamedour · Dołączył: 31 Maj 2006 Posty: 140 Przeczytał: 0 tematów

ważne żeby Magala wpadł :p

Rocamedour · Dołączył: 31 Maj 2006 Posty: 140 Przeczytał: 0 tematów

dobrajajużnicniepiszębomidziśniewychodzi

jagoda · Dołączył: 01 Cze 2006 Posty: 62 Przeczytał: 0 tematów

kto idzie jutro na wernisaż w csw? ja bede

LadyStereo

mejbi bejbi

LadyStereo

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski zaprasza w czwartek 10 sierpnia o godz. 12.00 na konferencję prasową poświęconą otwarciu wystawy

W Polsce, czyli gdzie?

Kurator: Bożena Czubak
współpraca: Kaja Pawełek

W konferencji prasowej udział wezmą kuratorzy wystawy, autorzy tekstów i zaproszeni artyści. Konferencja odbędzie się w Sali Kino / Audytorium

Otwarcie wystawy: czwartek 10 sierpnia, godz. 19.00

Wystawa czynna do 22.10

Twórcy prezentowani na wystawie:
Akademia Ruchu, Paweł Althamer, Janusz Bałdyga, Henryk Berlewi, Mieczysław Berman, Sasza Blonder, Marian Bogusz, Jan Maria Brzeski, Michał Budny, Artur Chrzanowski, Oskar Dawicki, Zbigniew Dłubak, Edward Dwurnik, Jarosław Fliciński, Zbigniew Gostomski, Oskar Hansen, Jerzy Hulewicz, Jerzy Janisch, Katarzyna Józefowicz, Tadeusz Kantor, Alicja Karska, Katarzyna Kobro, Paweł Kowalewski, Jarosław Kozakiewicz, Jarosław Kozłowski, Aleksander Krzywobłocki, Zofia Kulik, Leopold Lewicki, Bronisław Wojciech Linke, Łódź Kaliska, Maria Łunkiewicz-Rogoyska, Marcin Maciejowski, Robert Maciejuk, Konstanty Mackiewicz, Jacek Malczewski, Antoni Mikołajczyk, Jarosław Modzelewski, Jerzy Nowosielski, Paulina Ołowska, Stanislaw Osostowicz, Włodzimierz Pawlak, Aleksandra Polisiewicz, Zbigniew Pronaszko, Mariola Przyjemska, Joanna Rajkowska, Anna Reinert, Józef Robakowski, Robert Rumas, Zbigniew Rybczyński, Władysław Skotarek, Monika Sosnowska, Kajetan Sosnowski, Henryk Stażewski, Jonasz Stern, Władysław Strzemiński, Andrzej Swinarski, Mieczysław Szczuka, Leon Tarasewicz, Stefan Themerson, Jerzy Truszkowski, Eugeniusz Waniek, Mariusz Waras, Mieczysław Wejman, Aleksandra Went, Henryk Wiciński, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Marek Włodarski, Krzysztof Wodiczko, Ryszard Woźniak, Andrzej Wróblewski, Włodzimierz Jan Zakrzewski

malarstwo, rzeźba, fotografia, film, materiały archiwalne, projekty architektoniczne i urbanistyczne, dokumentacje akcji i działań artystycznych

W jaki sposób sztuka współczesna sytuuje się na mapie przynależności definiowanej w kategoriach kulturowych, geograficznych, historycznych, politycznych, narodowych? W jakie relacje wchodzi z przestrzenią, w której powstaje? Co wytycza granice jej terytorialnej tożsamości? Do jakich tradycji, symboli, stereotypów odwołuje się współczesna sztuka, podejmując lub przemilczając kwestię swej lokalizacji?

Czy zastąpienie modernistycznego uniwersalizmu pragmatyką globalizmu zmieniło postrzeganie własnej lokalności?

Tytułowe pytanie o miejsce i przestrzenną lokalizację odnosi się również do sposobów ich doświadczania i definiowania we współczesnych praktykach artystycznych. Do możliwości spojrzenia na sztukę z perspektywy jej związków z miejscem i przestrzenią, w których powstaje i które współtworzy. Skupiona na współczesności, na sposobach postrzegania lokalności w kontekście postępującej globalizacji, wystawa daje wgląd w tradycje, zwłaszcza w dwudziestowieczne koncepcje określania tożsamości sztuki w stosunku do miejsc i przestrzeni. W awangardowe utopie twórców dwudziestolecia międzywojennego, deklarujących się mieszkańcami Europy i świata, w modernistyczne mitologizacje na temat uniwersalizmu polskiej kultury i w ożywające w XX wieku romantyczne tradycje budowania tożsamości w oparciu o historię, polskości wypracowywanej na gruncie romantycznej historiografii. Sięgnięcie wstecz do modernistycznych strategii wpisywania polskiej kultury w uniwersum europejskie i do tradycji awangardy z jej poczuciem przynależności do ogólnocywilizacyjnego ruchu przemian, z drugiej zaś strony do tradycji wydobywających odrębność polskiego doświadczenia, będzie historycznym odniesieniem dla pytań o współczesność i kulturowe usytuowanie w ramach nowej, zmieniającej się geopolityki.

Próbą odpowiedzi na pytanie W Polsce czyli gdzie? jest prezentacja różnych, artystycznych metod określania tożsamości miejsc i przestrzeni kulturowych. Przestrzeni kreowanych i doświadczanych indywidualnie i społecznie, przestrzeni metafizycznych, miejskich, publicznych i wirtualnych. Wiodącym wizualnym motywem wystawy są artystyczne wizje miasta i architektury, miasta jako terytorium pamięci i historii, jako miejsca modernistycznych eksperymentów i postmodernistycznych projektów pozyskiwania miejskich przestrzeni dla zamieszkujących je społeczności. Wizerunki miast, ich dwudziestowieczne projekcje i miasta wirtualne.

Wystawa obejmuje szerokie spektrum prezentowanych prac, od malarstwa, rzeźby, fotografii i filmu po materiały archiwalne, projekty architektoniczne, dokumentacje akcji i działań artystycznych. Obok prac i projektów zrealizowanych specjalnie na wystawę, pokazane są dzieła pochodzące z różnych kolekcji muzealnych, obok prac artystów młodszego pokolenia dzieła klasyków polskiej sztuki XX wieku.